De Boomgaard

Avalon lachtte vreugdeloos," Hmm blijkbaar weet je dus niet echt hoe je iemand moet respecteren. Iemand die een status heeft. Ja ik vind mezelf boven jou staan." Ze keek hem vernietigend aan en kon het weer niet laten om even over zijn lichaam te kijken. Daarna richtte ze haar blik weer op zijn ogen en keek hem onderzoekend aan." En wat doe jij hier? Behalve mij het bloed onder mijn nagels vandaan halen."

Jason lachte honend. 'Ik respecteer degene die hun status zelf verwerven, niet degene die het halen uit het verleden. Ik hou niet zo van die slapdoenerij,' zei hij tegen haar. Hij hield er niet van dat mensen zoiets deden. Je zorgde niet zelf voor hetgeen waar ej voor stond, nee je nam het gewoon van iemand over. Zo dacht hij erover, maar hij kende Avalon niet, hij wist niet hoe het werkelijk allemaal zat. Misschien zat hij er wel compleet naast.

Avalon werd kwaad door de jongen voor haar en gelijk haakte ze haar voet achter die van hem en liet hem zo op de grond vallen. Ze ging op hem zitten en zette een mes aan zijn nek." Nu nog steeds zo onrespectloos? Ik zou de volgende leider worden. Ik zou de plek van mijn vader opeissen. Ik heb het niet gekregen uit het verleden maar door wat ik nu kan bereiken." Ze liet haar mes langs zijn keel glijden waardoor het koude ijzer tegen zijn huid kwam.

Jason grinnikte nog steeds. Hij pakte haar pols vast en draaide deze gemakkelijk om. Met deze beweging probeerde hij haar mes af te pakken deze van zijn keel af te houden. 'Waarvoor moest ik ook al weer respect tonen?' vroeg hij lachend. Hij voelde zich niet direct in gevaar. Hij merkte dat ze niet alles even stevig in bedwang hield van zijn lichaam. Hij zou kunnen ontsnappen als hij eventjes zijn best deed, maar eigenlijk vond hij het helemaal niet zo erg dat ze zo op hem zat. Hij keek haar recht aan. 'Of wilde je iets anders doen om bij mij respect af te dwingen?' vroeg hij met een veel betekende toon. Eigenlijk sloeg het nergens op, maar hij hoopte haar in verlegenheid te brengen.

Avalon boog zich wat meer naar hem toe en fluisterde in zijn oor," Nee ik kan zo je keel doorsnijden, je hoofd inslaan en je maag laten bloeden tot er niks meer van je over is. Waarom zou ik op een andere manier jou respect afdwingen." Ze drukte een kusje op zijn slaap en zette toen haar boksbeugel in zijn buik. Niet pijnlijk gewoon duidelijk dat je haar spikes kon voelen. Even deed ze plagend haar vuist wat verder waardoor de spikes door de stof scheurde van zijn shirt en nu duidelijk tegen zijn huid aan zaten.

Jason had wel weer genoeg gehad. Hij draaide zich onder haar greep uit. In zijn buik waren duidelijk de rode punten van haar spikes te zien. 'Ik wordt niet echt bang van je als ik eerlijk ben, en ik denk dat je gewoon geilt op het feit om mannen pijn te doen. Of in elk geval het gevoel te hebben dat je macht zou hebben over die mannen. Heb ik gelijk?' vroeg hij met een brede grijns, hij was in een irritante bui. Typisch iets voor hem om iets uit te gaan lokken.

Avalon schudde haar hoofd," Geilen, nee, genieten ja. Ik hou ervan als ik iemand langzaam en pijnlijk kan doden. Ik hou ervan als ze smeken om genade en kan uren luisteren naar het geluid van een huilend iemand. Maar opgewonden nee. Ik blijf nog steeds een meisje en word opgewonden van lieve woordjes, kusjes en warmte van iemand naakte lichaam tegen de mijne. Niet dat iemand mij voor zich weet te winnen. Ik ben daar te arrogant voor." Ze stak haar mes weer in haar riem maar hield haar vingers nog wel op het handvat.

Jason glimlachte. 'Oke dus jij raakt opgewonden van dingen zoals, schatje, ik hou van je en allerlei andere zeikzooi?' vroeg hij spottend. Hij was wel de man die onder zijn masker zo was, hij was een man die dat voor de vrouw zou doen waar hij echt van hield. Voor Rose zou hij het doen, als ze tenminste geen verrader was geweest. Hij kon er nog steeds niet over uit dat hij het zo verkeerd had gezien.

Avalon pakte zijn keel beet en drukte hem tegen de boom aan," Hmm ja als je het wat liever had gezegd had ik zo mijn lippen op die van jou gedrukt." zei ze even spottend terug en plaatste haar boksbeugel weer in zijn maag," die rode punten zijn toch niet zo mooi als echt rood druipend bloed dat uit je maag komt. Zal ik even wat harder duwen?" Avalon was dan wel een klein meisje kracht had ze wel.

'Ga je gang, Schatje,' fluisterde hij met een lieve stem. HEt was meer om haar te treiteren, hij verwachtte niet dat ze daadwerkelijk die boksring in zijn buik zou zetten en hem zou laten doodbloeden. 'Schat, vergeet alleen niet dat ik bij de rebellen hoor, dus dan vermoord je iemand die je in de toekomst misschien nog ou kunnen helpen,' zei hij uiteindelijk rustig. Omdat hij er toch niet volledig zeker van was dat ze hem niet zou vermoorden.

Avalon keek hem onderzoekend aan." Hmm ik ga je niet doden, maar een beetje verwonden kan geen kwaad." Toen ging ze in op zijn lieve stem. Ze drukte haar lippen op die van hem precies zoals ze had gezegd maar ondertussen drukte ze ook harder met haar boksbeugel in zijn maag en voelde dat ze door zijn vlees heen ging. Gelijk stopte ze met zoenen en met haar boksbeugel verder duwen en deed een stap achteruit waardoor haar hand van zijn keel verdween en haar boksbeugel uit de maag van Jason kwam. Ze keek naar de wond, hij was niet diep en het bloed stroomde er ook niet heel erg uit maar ze had wel wat verwond. Ze likte het bloed van haar boksbeugel af en keek lief glimlachend naar Jason." Ik zei het toch."

Jason grijnsde, alleen een masker want de wond mocht dan wel niet erg zijn het deed wel pijn. Hij ging er met zijn hand overheen, hij schroeide de wond iets dicht zodat deze niet heel erg ging bloeden. Het zou toch wel een litteken worden. 'Oke, ik geloof je,' zei hij tegen haar. 'Is het mogelijk nog zo kus te krijgen zonder die boksbeugel, Schat?' vroeg hij toen aan haar.

Avalon was toen toch echt even van haar stuk gebracht. Ze keek hem even aan alsof hij gek was. En daarna schudde ze haar hoofd en herstelde zich weer." Hmm die moet je verdienen." Zei ze grijnsend toch vond ze het heel raar dat hij dat aan haar had gevraagd. Ze keek naar het bloed van Jason aan haar boksbeugel en daarna naar zijn wond die hij dicht had geschroeid.

'Alsjeblieft?' vroeg hij zachtjes, met een poging tot een lieve schattige stem. Zijn gezicht was in een lieve plooi getrokken. Ze had hem verteld waar ze opgewonden van raakte, het was dus een stuk makkelijker om haar dat te geven. Hij was naar haar toe gelopen, drukte kleine kusjes in haar hals en op haar kaaklijn. Daarna keek hij haar weer recht aan, met datzelfde lieve gezicht als daarnet.

Avalon keek hem onderzoekend aan. Ze dacht echt dat hij een grapje maakte." Waarom?" Vroeg ze daarom alleen maar. Niet echt wetend hoe ze moest reageren op zijn kusjes en zijn lieve stem. Het voelde fijn en ze had al tegen hem gezegd dat het haar toch wel opwond.

Jason deed teleurgesteld een stapje achteruit toen ze hem niet kuste. 'Kijk jij ooit wel eens in de spiegel? Je hebt een prachtig lichaam, en daarbij toon je nog een flinke dossis lef en een gezonde arrogantie,' zei hij rustig tegen haar. 'Ofwel, je bent aantrekkelijk en iedereen weet dat de meeste mannen daar neit zo geweldig weerstand aan kunnen bieden,' zeihij tegen haar. Het ging hem alleen om haar lichaam, natuurlijk, hij zou niet zo dom zijn om gevoelens te ontwikkelen vor nog een vrouw. Hij had genoeg aan de gevoelens voor Rose waar hij neits meer kon.

Avalon kon het niet laten om in een nerveus lachje te schieten." Dat klonk gewoon ongeloofwaardig. Ik loop je net te bedreigen en jij beledigd mij. En nu kom je aanzetten met dat je me aantrekkelijk vind. Dat is wel heel tegenstrijdig vind je ook niet?" ze liep naar hem toe drukte een kusje op zijn lippen en fluisterde toen in zijn oor," Maar ik doe het ervoor. Te lang niet meer iemand tegen me aan gehad." Daarna drukte ze weer haar lippen op die van hem en haalde haar boksbeugel van haar hand en liet hem in haar tas glijden zodat ze normaal met haar vingers door zijn haren kon gaan.

Jason glimlachte, ze had hem door en dat vond hij ergens wel grappig. Hij trok haar dichter tegen zich aan en kuste haar terug. Vurig, zodat hij niet na hoefde te denken over Rose, zodat hij niet na hoefde te denken over het feit dat hij twee dagen geleden haar nog had uitgedaagd om een avontuurtje te beleven. Wat op iets heel anders was uitgedraaid.

Avalon zoende hem met dezelfde vurigehied terug en duwde hem zachtjes tegen de boom aan. Haar vingers gleden door zijn haren. De andere hand lag om zijn middel en streelde zijn blote huid onder zijn shirt. Dit was net als voor hem puur lust. Ze had al een lange tijd niet meer iemand gehad dit zo met haar wilde zijn. De laatste persoon was Elroy geweest en die was nu dood. Het vuur had zijn huid geschroeid en ook hij lag nu op een hoop begraven samen met de andere mensen van het dorp. Haar dorp. Om er niet meer aan te denken verbrak ze de kus en begon in zijn hals te kussen terwijl ze hem nog wat dichter tegen zich aan duwde.

Jason drukte zijn lichaam tegen dat van haar aan. Hij probeerde Rose uit zijn gedachten te bannen. het lukte niet, met een klap werd hij uit zijn eigen fantasie getrokken. Hij liet Avalon los. Hij kon het niet, hij kon niet net doen alsof Rosette niet bestond, hij was teveel om haar gaan geven in de dagen dat hij haar niet had gezien. 'Sorry,' fluisterde hij naar Avalon, hij wurmde zich tussen haar en de boom uit en begon in een willekeurig richting te lopen. Weg van alles wat hij fout aan het doen was.

Avalon haar gezicht stond op onweer. Haar valse hoop geven. Het deed haar pijn. Ze pakte snel haar werpmes en gooide hem zonder medeleiden naar zijn rug toe. Daarna verdween zij in de boom. Het boeide haar allemaal niet meer. Hij had de herinnering aan Elroy aangewakkerd en nu bleef zijn gezicht alleen maar voor haar hangen. Ze miste Elroy ondanks dat ze nooit echt samen iets hadden. Ze waren gewoon veel bij elkaar en zoende af en toe. Meestal wel wat meer dan zoenen. Maar hij was er niet meer. ze moest zich eroverheen zetten.

Jason voelde hoe het werpmes langs zijn arm ging, het schampte zijn bovenarm wat meteen hevig begon te bloeden. Hij lette er niet eens op, waarom zou hij? Het enige wat hij deed was zijn andere hand er tegenaan duwen zodat hij minder zou gaan bloeden, hopelijk. Ondertussen dacht hij aan Rose, hoe had dit kunnen gebeuren? Hoe had hij voor een koningvolger kunnen vallen? Nog wel de dochter van de koning ook. Al wist hij nog steeds niet zeker hoeveel hij daarvan moest geloven.