Het waterbos

Hahahah Hmm.. xD
---

Cain glimlachte kort. "Dankje. En ja, als sneeuwdraak verspreid hij nogal veel kou.." zei Cain. Kort kwam er een geluid dat klonk als een geeuw waarna Nahkriin weer naar boven ging, Cain had naar hem geknikt wat een simpel teken was geweest. "Nahkriin is er niet dol op om kou rond te spreiden.. Vandaar dat hij weer naar boven gaat." Verklaarde Cain simpelweg eventjes. Hij had gelijk, Nahkriin voelde zich er niet goed bij om het mensen ijskoud te maken. Vandaar ook dat Savage er was. Als Cain op Nahkriin zou gaan reizen zou deze zeker bevriezen. Als hij ook maar tussen de wolken zou komen zou het even koud zijn als in een sneeuwstorm. Niet goed voor een jongen van twintig. Cain keek weer even naar de andere jongen. "Ik heet trouwens Cain." Een achternaam had hij wel maar gebruikte hij niet graag, dan was je makkelijker te vinden.

"Ik ben Lucas," zei Lucas. "Maar je kan ook Milan zeggen." Hij glimlachte en keek de draak na. Arbre vloog er achteraan. Hij zou er nu geen last van hebben, omdat dit zijn ijs en wolken vorm was. Hij kon dus tegen ijzige kou. "Dus daarom heb je dat paard?" vroeg Lucas. "Omdat je niet op je draak kan rijden?" Dat was zielig. Arbre was dan wel alleen groter dan Lucas in de vorm waarin hij nu was, maar hij kon wel vliegen met een berijder.

Cain knikte even. "Ja.. Daarom heb ik Savage, omdat ik zo goed als bevries als ik op Nahkriin rijdt." zei Cain zachtjes tegen Lucas. Hij keek naar de lucht en vervolgens naar Lucas. "Maar ik ben het gewend aangezien ik nooit op hem heb kunnen rijden." Zei Cain rustig en hij keek naar de jongen. "En omdat ik niet ontdekt wil worden en Savage een beetje wil trainen om overal te lopen." zei Cain rustig. Hij keek even naar de draak van Lucas en moest erom glimlachen.

"Aha," zei Lucas. "Maar had je niet beter om dit bos heen kunnen rijden? Dat is sneller, zelfs als je er aan de langste kant omheen gaat." Hij glimlachte en keek naar het paard met zijn modderige hoeven. "Ach, waarschijnlijk maakt het ook niks uit." Zuchtend keek hij naar de lucht, waar Arbre nog achter Cains draak aanvloog.

"Het maakt niet veel uit met ons tempo." zei Cain rustig. Hij keek naar Lucas en volgde diens blik naar boven. Nahkriin ging nog iets verder naar boven, simpelweg om Arbre uit te lokken. Hij keek naar hem. Dit was goed voor Nahkriin die eigenlijk best eenzaam was. Hij had maar weinig contact met Cain en voelde zich erg eenzaam hoewel hij wist dat hij er ook maar weinig aan kon doen. Hij vloog verder en hield de twee jongens in de gaten.

"Aha," zei Lucas. "Maar jij hebt dus ook de kracht water?" Lucas liet een bol water uit het plasje komen waar hij eerder had gestaan en liet hij tussen hen in zweven. "Ik heb alles tot nu toe geleerd van Arbre. Hij is heel goed, maar kan zich niet meer verbeteren en nieuwe dingen aanleren." Hij vervormde de bal water een paar keer, tot hij de grip verloor en de bal in een regen van druppels uit elkaar spatte.

Cain knikte. "Ja, dat klopt. Hoewel ik er niet zo goed mee ben, en ook zeker niet sterk. Ik hou het maar kort vol en moet jammer genoeg, mezelf alles leren." zei Cain kort tegen Lucas hoewel hij glimlachte. Hij keek naar de jongen en naar de bal water. Hij was zo zwak als wat als het ging om zijn krachten. Hoewel hij er zo veel mogelijk mee probeerde te oefenen vond hij zijn wapens prettiger. Rustig haalde hij even zijn haren uit zijn twee verschillende ogen en keek hij met het rode en met het blauwe oog naar Lucas.

"Tja, het komt vanzelf," zei Lucas. "Zo is het bij mij ook gegaan. Eerst kon ik het water alleen laten rimpelen en nu kan ik een golf maken. En pijlen van water om op mijn boog te leggen." Hij dacht er even aan. Volgens hem vonden herten het fijner als je ze met water beschoot, dan met ijzeren pijlen. Hij keek naar Cain en werd een beetje afgeschrikt door het rode oog, maar dat ging snel over.

Cain zag de verschrikking in de ogen van Lucas door zijn rode oog maar zei er niets van. Hij keek even naar de grond en zuchtte zachtjes. Wat moest hij toch. Het liefste was hij met gewone ogen geboren. Dat hij mensen niet afschrikte zoals hij nu deed. Cain knikte even. "Je hebt gelijk, dat komt vanzelf ook wel. Ik weet alleen nog niet wanneer, maar ik blijf oefenen, natuurlijk." zei hij vriendelijk tegen Lucas. Hij vergaf hem het schrikken, dat deed iedereen toch.

"Arbre wil het je anders wel leren," zei Lucas en zijn draakje kwam al naar beneden gevlogen. "Hij heeft mij tijdens een volle maan eens geleerd een perfect ronde bal te maken, hij kan jou vast en zeker ook wel helpen." Vlak voor de landing in het poeltje veranderde Arbre in de vorm van het vloeibare water. Met een plons viel hij in het water, maar er kwamen geen golven omhoog.

Cain keek naar het draakje en glimlachte even. "Ik weet het niet.. Ik weet niet of ik wel te helpen val." zei hij met een klein grijnsje. "Maar het lijkt me wel heel gaaf om wat te leren." voegde Cain eraan toe. Hij keek naar Lucas en glimlachte. Gewoon vriendelijk, het leek hem leuk om dingen te leren. Cain keek naar hem. "Hoewel ik waarschijnlijk beter blijf met mijn duozwaarden." zei hij met een kleine grijns en hij keek naar Lucas.

"Ach joh," zei Lucas. "Straks stuur je met die duo zwaarden het water of geef je ze waterstekels." Hij glimlachte. "Kom gewoon, het is altijd leuk." Hij trok zijn shirt uit, want het beloofde een natte boel te worden. Met een grote sprong landde hij in het water en ging naast Arbre staan, die als een hond zat te wachten op Cain. Hij vond het ook altijd leuk om iemand iets te leren of gewoon met water te spelen.

Cain maakte zijn jas even los, zodat de kap ook van hem afging en hij in een simpel hemd stond. Hij liep naar Lucas toe en keek naar Arbre. Hij glimlachte even. "Klopt, het is wel altijd leuk." zei hij grijnzend. Hij keek naar Lucas en vervolgens naar Arbre. "Zeg maar wat ik moet doen." zei hij met een glimlachje. Cain had er eigenlijk wel zin in, om contact te hebben met andere mensen, het was weer eens wat anders dan altijd maar alleen zijn.

"Maak een bal water," zei Arbre en Lucas herhaalde het omdat Arbre in deze vorm alleen verstaanbaar was voor hem. Zijn draak en hij maakten tegelijk een bal en liet die voor zich zweven. Samen keken ze toen hoe het Cain zou verlopen. Als hij echt zo slecht was als hij zelf zei, dan kon het nog wat worden. Na een tijdje viel Lucas' waterbal uit elkaar, maar die van Arbre bleef rustig zweven.

Maak een bal van water. Oké, dat moest lukken waren de gedachten van Cain hoewel de werkelijkheid iets anders was. Hij maakte een imperfect rond balletje dat wel een tijdje stand hield maar niet geweldig was. En al vrij snel viel deze ook uit elkaar en keek Cain ietwat teleurgesteld naar het water. Hij was echt slecht en dat voelde niet goed. Hij moest er meer mee gaan trainen, simpelweg omdat hij anders van weinig nut zou zijn. Natuurlijk, vechten was handig maar wapens niet altijd.

"Gewoon door blijven gaan," zei Lucas en hij herstelde zijn waterbal ook weer, terwijl die van Arbre nog steeds rustig tussen hen in zweefde. "Dit is de manier waarop ik het ook geleerd heb. Gewoon een tijd lang in het water staan en zo'n bal omhoog houden, net als Arbre doet." Hij grinnikte. "Eigenlijk best wel saai." Samen met het vallen van zijn armen viel ook het water uit de bal omlaag. Lucas begon met het sturen van een straaltje water dat hij rustig om Arbre heen liet cirkelen.