De oude boom en het hutje

Ja dit is geen boomhut maar er is wel een boom en een hutje. Dit staat er al eeuwen lijkt het. Valt wel mee, Niles en Rose hadden het samen gemaakt toen ze 6 waren. De vader van Niles had meegeholpen en toen kreeg je een hutje naast de boom.

Spoiler:

Zachtjes zuchtte ze. Rosetta zat met opgetrokken benen in het oude boomhutje van haar en Niles. Ze wilde alleen zijn. Nadenken en zich verdiepen in haar schuld- en verdrietgevoelens. Haar zwarte haren vielen langs haar op het moment dat ze haar voorhoofd tegen haar knieën aanlegde. Ze had haar wapens ergens in een hoekje neergelegd en had een tuniek met een broek aan. Ze zou straks weer vertrekken. Ondanks dat haar vader haar bevoelen had te blijven. Dat ze moest blijven om haar huwelijkskandidaten te zien. Terwijl ze niets anders wilde dan Jason bij haar en ergens ook weer niet. Ze wilde het gewoon uitpraten.

Niles klopte zachtjes op de zijkant van het hout en zei met zijn fluwelen stem," Heey Rose. Het was mijn plicht om u te halen van uw vader." Zijn blik ging twijfelachtig naar haar en gelijk toen hij haar zag klom hij omhoog en sloeg zijn armen om haar heen." Mylady, het komt allemaal goed. Ik zei toch dat u iemand zou vinden van wie u zou houden." Niles ging maar niet verder in op die confrontatie, zijn hart was namelijk ook nog steeds niet helemaal terug. Wel was hij nog steeds verliefd op Rose en haar zo zien kon hij niet aan. Hij streek door haar haren heen en gaf een kus op haar kruin.

Rose keek op toen ze een klopje hoorde. Ze keek op toen ze Niles zag. Maar toen ze zijn armen om zich heen voelde kroop ze tegen hem aan. "Niles.. Niles.. Het spijt me zo. Ik.. Ik.. " fluisterde ze zachtjes. Ze bleef tegen hem aan zitten en deed haar ogen dicht toen ze tranen op voelde komen. "Niles, ik ga niet naar mijn vader terug. Ik wil niet trouwen. Ik wil Jason ook niet. Ik wil helemaal niets meer. Ik wil die rompslomp niet van de liefde." zei ze zachtjes tegen hem. Rosetta was kapot van binnen. Ze wilde Jason, dicht bij haar, maar tegelijkertijd snapte ze dat ze dat niet kon en ze werd ook nog eens gek van haar schuldgevoelens jegens Niles.

Niles kon niet meer glimlachen. Hoe graag hij het ook wilde zijn gezicht was emotieloos. Zelfs geen bezorgdheid kwam in zijn ogen te staan. Dat was het enige wat er aan hem veranderd was," ohh Mylady, u hoeft geen spijt te hebben. Ik had dit al aan zien komen. Het voelde in het begin als een schrok maar ik wist dat u mij juist nu nodig had. En zoals ik had verteld, ik zal er altijd voor u zijn." Hij streek door haar haren en streelde zachtjes haar wang." U wilt niet trouwen omdat u niemand beter vind dan Jason. Die liefdes rompslomp wilt u wel alleen dan wel samen met Jason." Hij zuchtte en tilde haar kin op," Rose, ga jezelf geen dingen aanpraten, we weten alle twee dat je Jason wilt en ik zou zeggen doe dan moeite voor hem. Zonder dat jij het misschien doorhebt doe ik altijd moeite voor jou. Alleen ik zorg dat mijn actie's niet gezien worden. Jij moet zorgen dat je actie's juist gezien worden. En wel door Jason. Laat hem zien wat ik al die jaren lang heb gezien. Het meisje dat je van binnen bent."

Rosetta maakte zich los van hem. Ze maakte haar wapens aan zich vast en keek naar hem. "Ik wil sowieso niet trouwen. Niet met Jason, niet met een van die kandidaten. Ik blijf gewoon alleen voor de rest van mijn leven. Ik weet niet wie ik van binnen ben. Ik weet niet hoe ik hem moet vinden. Ik weet helemaal niets. Alleen dat hij me waarschijnlijk haat hij me omdat hij denkt dat ik bij de koning hoor. Wat ook zo is, maar hij gelooft niet dat ik de prinses ben wat eigenlijk maar beter is. Maar ik weet het gewoon niet Niles. En ik heb wel spijt, ik heb heel veel spijt. Omdat ik je pijn heb gedaan en ik geef ontzettend veel om je." zei ze tegen hem. Ze keek naar buiten en zuchtte zachtjes.

Niles keek naar zijn handen," Rose zeg dat niet. Je wilt bij Jason zijn. Misschien je gedachte minder dan je lichaam maar je wilt het. Ik merk het wanneer ik het over hem heb. Weet je nog. Je kan niet tegen mij liegen en ik zorg dat je ook niet tegen jezelf gaat liegen." Hij pakte de hand van Rose vast en drukte er een kus op." Het maakt niet uit schat. Jij kon er niets aan doen dat ik te blind was om te zien dat jij nooit meer voor mij gaat voelen dan een goeie vriend." Hij klom uit de hut en stak zijn hand naar haar uit." Nou kom met mij mee en zeg tegen je vader dat je al iemand gevonden hebt om mee te trouwen."

Rose keek naar hem. Ze knikte even. Niles had gelijk zoals altijd. Ze loog tegen zichzelf. Rose wilde meer dan wat dan ook bij Jason zijn. Ze keek naar Niles en glimlachte. Ze pakte zijn hand vast en sprong uit de hut. Waarna ze hem knuffelde. "Je bent meer dan een simpele goede vriend Niles. Je bent mijn beste vriend." Fluisterde ze zachtjes in zijn oor waarna ze een kus op zijn wang drukte. "Je zit altijd in mijn hart Niles en ik kom met je mee. Meer dan graag." zei ze glimlachend. Rose begon steeds meer op haar moeder te lijken. Cassandra.. Wie een prachtige en lieve vrouw was. Totaal anders dan Vokun en Rose begon steeds meer haar moeder achterna te gaan. Een goed hart te krijgen.