Het Café aan de rand van de stad.

Rosetta knikte. "Klopt, zolang ik daar ben ja. Wanneer ik er weg ben is het alleen mijn draak, een paar bezittingen en sinds kort probeer ik mijn uiterlijk ook niet meer te gebruiken.. Ken jij toevallig een goede man?" vroeg Rose, het laatste was half sarcastisch maar ze moest nog altijd iemand vinden, iets war ze echt tegenop zag. Rose wilde niet trouwen, voor geen goud. Echt gewoon niet.

Grace verslikte zich bijna in haar drinken en begon te lachen. 'Alsof ik een goede man ken? Als dat zo was zou ik hier niet zitten' zei ze terwijl ze Rose een beetje schamper aankeek. Toch vond ze haar wel aardig, niet zo verwaand als je zou verwachten bij zo iemand als zij. Ze ging met haar hand door haar zachte lichtbruine haren en keek een beetje om zich heen. Het mochten dan wel gemene mensen zijn, ze voelde zich toch meer thuis hier dan dat ze zich ooit in haar huis gevoeld had.

Rose grinnikte. "Nee, het was een sarcastische vraag.." zei Rose grijnzend. Ze keek naar Grace, op zich mocht ze het meisje wel, en omdat ze vandaag nergens zin in had ging ze die niet verraden. Rosetta beet kort even op haar onderlip. Ze speelde met haar glas en zuchtte zachtjes. Rosetta beet even op haar onderlip. Dat alles zou betekenen dat ze de komende tijd geen vriendjes zou hebben, misschien zou ze met Niles en Vorigan omgaan maar verder ook niet.

Thomas kwam de kroeg binnen en stak zijn hand op naar de waard. Ze kenden elkaar wel, Thomas kwam hier vaker als hij naar de koning moest. Daar was hij net geweest, dus hij had zijn ninja-achtige outfit nog aan en zijn zwaard in de schede nog om zijn heupen hangen. Hij ging aan de bar zitten en bestelde een groot glas bier. Natuurlijk was hij chagrijnig, hij was net bij de koning geweest. Met grote teugen begon hij met een boze blik te drinken, om iets te doen te hebben en niet tegen iedereen te gaan schreeuwen.

Zaza kwam lachend de kroeg binnenlopen, ze had net afscheid genomen van een groepje vrienden die een andere kant op gingen en hikte nog even na over de grap die een van hen had gemaakt. Ze ging aan de bar zitten en bestelde een Tia Maria on the rocks. Ze glimlachte naar de waard en betaalde haar drankje meteen. De goudstukken klingelden in de buidel die ze aan haar bruine leren riem, die een een beetje te grote spijkershort omhoog hield, had hangen. Ze friemelde even met een hand aan een zilveren medaillon dat aan een leren riempje om haar nek hing voordat ze een slok nam van haar drankje.

Thomas keurde het meisje dat naast hem kwam zitten geen blik waardig. Hij had geen zin in gesprekken of iets anders. Nee, hij dronk rustig door en veegde zijn lippen af en toe af met zijn arm. Dit was trouwens niet echt een plek voor vrouwen, wist hij uit ervaring. Nu was het op zich nog wel rustig, maar er hoefden maar een paar bepaalde mensen binnen te komen en het was gedaan met de rust. En dan waren vrouwen en mensen die het niet gewend waren niet echt veilig meer.

Zahara zag ook nu pas de jongen naast haar zitten. Ze keek even naar hem. Hij zag er nogal chagrijnig uit. Ze haalde haar schouders op en nam nog een slok van haar Tia Maria. Ze zag dat een man die ongeveer twee keer haar leeftijd was haar met een smerige grijns aankeek. Ze besloot dat ze dit niet erg leuk vond en keek hem met een woedende blik aan. Op de een of andere manier was deze blik voldoende om deze man in toom te houden en een andere kant op te laten kijken. Ze vond het zelf apart dat haar dit lukte. Ze schoof het bandje van haar witte hemdje weer terug op haar schouder en liet de ijsklontjes in haar glas Tia Maria rondklotsen.

Thomas zuchtte. Dat meisje naast hem leek zichzelf heel wat te vinden. Natuurlijk was ze dat niet, want dat was niemand die deze kroeg binnenkwam lopen en zo over zichzelf dacht. Gelukkig dat Thomas niet zo over zichzelf. Hij mopperde wat in zichzelf en zette met een klap het nu lege bierglas weer neer. Zuchtend draaide hij zich om op de barkruk en met een chagrijnige blik keek hij door de kroeg.